Tijd Orlando (6 uur vroeger)




  • 05jun

    Vandaag zijn we weer vroeg opgestaan omdat we voor de opening bij Magic Kingdom wilden zijn. Doordat heel veel mensen hetzelfde idee hadden, waren we exact op tijd om de trein het station in te zien rijden.

    Na de opening en nadat we ons door de eerste mensenmassa hadden gewerkt, zijn we als eerste naar Splash Mountain gegaan. Christian vindt dit een erg leuke attractie tot het moment dat hij doorheeft dat pappa echt met hem in de attractie wil. Na enige discussie ging hij toch met Jeroen mee. Xandra bleef met Anthonie wachten totdat de heren weer uit de attractie kwamen. Uiteraard had Christian het erg leuk gevonden, behalve dan die grote vrije val.

    Hierna gingen Jeroen en Christian samen in Big Thunder Mountain waar ze alweer snel uitkwamen en waar Christian heel graag nog een keertje in wilde met Xandra. Doordat we redelijk vroeg bij de attractie waren, hadden we de fastpass om te kunnen ruilen van ouder niet nodig. We stonden binnen vijf minuten bij de trein.

    Na deze spannende ritjes besloten we een wat rustigere attractie te doen. We gingen naar Haunted Mansion. Onderweg kwamen we een marching band van een universiteit tegen. Waar we uiteraard foto’s van hebben gemaakt.

    Bij Haunted Mansion aangekomen, konden we kiezen of we de korte route, rechtstreeks naar het huis wilden lopen of dat we de lange route via de begraafplaats wilden lopen. Wij kozen unaniem voor de laatste route. Deze route is nieuw bij de attractie en was erg leuk om te lopen.

    In het huis zelf konden we gelijk doorlopen naar de “uitrekkamer”. Het was even afwachten hoe Anthonie zou reageren, want het is vrij donker er zijn ook wat “enge” geluiden te horen. Maar ook hier hield hij zich hartstikke stoer en gaf geen krimp.

    In het karretje door het spookhuis, vond hij alles erg interessant en heeft behoorlijk om zich heen gekeken. Aan het einde van de rit had Xandra een geest op schoot zitten die er opeens voor zorgde dat haar hoofd op het lichaam van Christian zat en het hoofd van Christian zat op het lichaam van Xandra. Gelukkig zette hij de hoofden vlak voordat we moesten uitstappen weer in orde en konden we gewoon als onszelf richting Fantasyland lopen.

    Daar aangekomen, bleek dat Anthonie in slaap was gevallen dus mocht Christian kiezen wat hij wilde doen en wie er met hem meeging. De keus viel op Smallworld en Xandra mocht met hem mee. De route naar de bootjes is veranderd. We moesten nu via de exit-route naar binnen en we gingen later via de enter-route weer naar buiten. De attractie was redelijk rustig en ook nu zaten we heel snel in de bootjes.

     

     

     

    Nadat we Smallworld hadden gehad, zijn we eerst een lekker ijsje gaan eten en hebben we even staan kijken bij het deel wat “under construction” is. Daarna doorgelopen naar het racecircuit want uiteraard wilde Christian daar heel graag in met Jeroen. Jeroen had  hoop dat Christian dit jaar wat beter kon sturen dan vorig jaar, maar helaas het bleek ijdele hoop.

    Gelukkig hebben ze het racen wel overleefd en konden we even in winkel kijken die tegenover het circuit ligt. Christian zag hier het treintje waarmee de mensen van de parkeerplaats naar de parken worden vervoerd en die wilde hij heel graag hebben. Gelukkig had hij centjes van opa en oma gekregen, dus hij mocht het treintje kopen.

    Voor Anthonie zagen we een leuke Stitch knuffel en elke keer dat we de knuffel van hem weghaalde, pakte hij het dier snel weer terug. We hadden het idee dat hij Stitch wel leuk vond. Helaas voor hem heeft hij geen centjes van opa en oma gekregen, dus hij kon de knuffel niet zelf kopen.

    Na de inkopen zijn we met the Blue Line gegaan. Anthonie vond het helemaal geweldig en zelfs aan Christian konden we deze keer zien dat hij het echt wel naar zijn zin heeft op de vakantie.

    Inmiddels begonnen we de warmte alweer behoorlijk te voelen. We besloten nog even bij Splash Mountain gebruik te maken van de parentswitch en daarna zouden we naar huis gaan. Onderweg kwamen we langs Pirates of the Carribean waar de wachttijd maar 10 minuten bleek te zijn. Die gelegenheid konden we niet voorbij laten gaan, dus hebben we maar even een tussenstop gemaakt.

    Ook in deze attractie had Anthonie het erg naar zijn zin en hij heeft flink om zich heen gekeken. Na deze attractie was te merken dat Anthonie alweer een behoorlijke tijd wakker was en dat hij behoorlijk actief was geweest. Dus Xandra en Christian zijn samen snel naar Splash Mountain gelopen en Jeroen kwam er rustig achteraan met Anthonie.

    De gewone wachttijd bij Splash Mountain was 45 minuten, maar via de fastpassrij, stonden wij binnen 10 minuten in de eerste rij te wachten op onze boomstam. We mochten helemaal voorin zitten en de de hele weg tot de vrije val heeft Christian zich zenuwachtig gemaakt over eigenlijk het leukste deel van de attractie.

    Het was de eerste keer dat we helemaal voorin zaten en de vrije val lijkt dan toch wel erg hoog. Ook hadden we voorin erg mazzel om flink water op te vangen, dus we waren onderaan behoorlijk nat. Na dit stuk ging de boomstam nog een stukje door de attractie waar het liedje Zippe dee doo dah wordt gespeeld. Christian was alweer bekomen van de schrik en hij zat lekker mee te zingen.

    Maar eenmaal buiten de attractie wilde hij toch wel heel graag weg uit het park. We zijn rustig via de winkeltjes weer naar de monorail gelopen en hebben het Disneyterrein verlaten. Nog even gezorgd dat er weer voldoende eten en drinken in huis was. Zo lekker dat we dit op zondagmiddag gewoon kunnen doen, zonder dat we rekening hoeven te houden met een sluitingstijd. Daarna was het echt genoeg geweest en zijn we weer terug naar “huis” gereden.

  • 04jun

    Vannacht hebben we gelukkig wel kunnen doorslapen. Vanmorgen nog even via Skype contact gehad met het thuisfront en daarna hebben we lekker gebruncht bij het Waffle House. Daarna gingen we voor de verandering nog maar een keertje naar Hollywood Studios. We hoopten dat het bij de attracties wat rustiger zou zijn omdat de meeste mensen vandaag voor de karakters van Star Wars zouden komen.

    We wilden eerst gaan tekenen maar daar hoorden we dat we anderhalf uur moesten wachten voordat de volgende sessie begon. We hadden geen zin om daar zo lang op te wachten. Toen op verzoek van Christian nog maar een keertje naar Star Tours. De wachttijd viel op zich mee, dus Christian is met Xandra in de rij gaan staan en hij zou later met Jeroen met de fastpass gaan.

    Toen we eindelijk konden vertrekken, dook opeens Darth Vader op voor het ruimteschip. Hij wilde aan boord komen omdat hij een spion van boord wilde halen. Op een televisiescherm verscheen opeens een foto van Xandra. Volgens Darth Vader was zij de spion. Gelukkig vertrok ons voertuig snel en kreeg hij ons niet te pakken.

    Gelukkig bleek later dat Xandra geen spion was, maar een agent van de Jedi’s. Het was dan ook een opluchting toen we waren geland, dat we ons op vriendelijk terrein bevonden. Buiten de attractie was het daarna even zoeken naar Jeroen en Anthonie. Die bleken alvast in de rij te zijn gaan staan om met Chewbacca op de foto te kunnen. We moesten even wachten, maar toen kregen we Chewbacca samen met een Ewok. Dus dat waren er twee voor de wachttijd van één.

    Tijdens het wachten kwam er een buitenaards quintet voorbij. Dit bleek het Star Wars Cantina Band te zijn. Ook zij namen even de tijd om op de foto te gaan. Helaas konden zij geen handtekening zetten. Hoe hun muziek werkt dat weten we niet, maar ze zijn best fotogeniek.

    Chewbacca ging gelijk knuffelen met Christian en de Ewok legde even zijn hoofd op Christian’s schouder. Dat ging erg makkelijk, want Christian was even groot als de Ewok. Chewbacca heeft niet alleen zijn handtekening in het boek van Christian gezet, maar ook op zijn arm. Daarna volgde een uitgebreide fotosessie, waarbij Anthonie weer erg geïnteresseerd in Chewie en de Ewok.

    Na deze fotosessie zijn we verder het park ingelopen om te kijken wie nog meer een handtekening in Christian’s boek kon zetten. We kwamen uit bij Shaak Ti een zeer mooi geschilderd persoon. Haar gezicht was rood geschilderd met wit boven haar ogen en haar voorhoofd. Zelfs haar handen waren rood geschilderd. Ze was erg vriendelijk en ondanks dat ze in de volle zon stond, nam ze uitgebreid de tijd.

    Terwijl we stonden te wachten, wilde één van de Disneymedewerkers Anthonie stelen. Hij was helemaal weg van het mannetje. Toen Xandra vertelde dat er gisteren mensen waren die hem te minste nog wilden kopen, zocht de medewerker naar een Jawa om te handelen. Gelukkig was erop dat moment geen Jawa in de buurt en konden we Anthonie weer zelf meenemen.

    Na de foto’s met Shaak Ti was er wel een Jawa in de buurt want zij wandelden in het park en Christian heeft nog even een handtekening gehaald. Hij durfde in eerste instantie zijn handtekeningenboek niet mee te nemen. Hij had gehoord over het ruilen wat Jawa’s doen. Hij was bang dat Jawa zijn handtekeningenboek zou willen ruilen. Jeroen had enige overtuigings-kracht nodig om Christian te laten geloven dat de Jawa echt niet zijn handtekeningenboekje zou willen ruilen. Nadat deze Jawa in het boek had getekend, bood hij zelf aan om ook nog zijn handtekening op Christian’s arm te zetten. Uiteraard zijn hier ook nog de nodige foto’s gemaakt.

    Daarna zijn we toch maar in de rij gaan staan om met Darth Vader op de foto te kunnen. De wachtrij leek minder lang dan gisteren. Toen we net in de rij stonden, gingen Jeroen en Christian er opeens vandoor en lieten Xandra en Anthonie helemaal alleen achter. Maar ja Jeroen had een Tusken Raider (Sandpeople) gezien en uiteraard moest Christian daarmee ook op de foto. Niet al te veel later, kwamen ze alweer terug.

    Het wachten om met Darth Vader op de foto te kunnen duurde inderdaad wel lang, maar gelukkig stond hij overdekt en konden we lekker in de schaduw wachten. Toen we eindelijk aan de beurt waren, heeft Darth Vader ook zijn handtekening op de arm van Christian gezet en toen hij de stift van Xandra aannam, kwam hij wel heel dicht in de buurt van Anthonie. Die helemaal niet onder de indruk was van de die grote zwarte man. Hij wilde zelfs de lichtjes pakken die Darth Vader op zijn borstkas had zitten.

    Bij de fotosessie pakte Anthonie steeds de cape van Darth Vader vast en wilde die niet meer loslaten. Uiteraard was Darth Vader het daarmee niet eens en hij stuurde ons weg. Ook dit is weer een redelijk uitgebreide fotosessie geworden.

    Na al deze foto’s was het toch wel eens tijd voor wat anders en we zijn naar de tekenacademie gegaan. We hoefden deze keer maar 20 minuten te wachten. Toen we naar binnen mochten, bleek dat Katrien Duck getekend werd. Jeroen en Christian hebben hun best gedaan om mee te tekenen en het papier van Xandra is bewerkt door Anthonie die zijn eerste tekening heeft gemaakt.

    Aan het einde van de les is Xandra met Anthonie naar voren gelopen en heeft gevraagd of hij de tekening van de Disneymedewerker mocht hebben. Ook deze keer liepen we, net als alle voorgaande keren met een echte tekening van Disney naar buiten. Het enige verschil was dat deze keer de naam van Anthonie op de tekening staat in plaats van Christian.

    Aangezien Jeroen en Christian nog een fastpass hadden voor Star Tours zijn we na het tekenen daar naartoe gelopen. Uiteraard deden we daar wat lang over want we kwamen onderweg nog Bounty Hunter Aurra Sing tegen en hoewel Christian een beetje bang voor haar was, zijn er toch een paar mooie foto’s gemaakt en heeft ook zij haar handtekening in zijn boek gezet.

    Daarna kwamen we ook nog Bounty Hunter Zam Wessel tegen en ook met haar is Christian nog op de foto gegaan en zij heeft haar handtekening in zijn boekje gezet. Gelukkig was het boek toen vol en konden we echt op weg naar Star Tours. Hoewel er eerst nog even gestopt moest worden om met een andere Jawa op de foto te gaan. Gelukkig kwamen we niet veel later bij Star Tours waar Xandra met Anthonie op Jeroen en Christian ging wachten in de winkel omdat het daar wat koeler was dan buiten.

    Een mevrouw was helemaal weg van Anthonie en wilde er ook graag eentje hebben en ze wilde graag weten waar ze er eentje kon kopen. Anthonie was ondertussen aan het flirten met een winkelmedewerkster, die nog even gezellig bij ons kwam staan praten en zo duurde het eigenlijk helemaal niet lang voordat Jeroen en Christian weer terug waren.

    Hierna was onze dag in the Hollywood Studios ten einde en zijn we lekker gaan eten. Daarna terug naar het appartement waar voor de jongens de dag toch echt voorbij was. Hoewel ze het er beide niet echt mee eens waren, heeft Klaas Vaak het toch weer gewonnen.

  • 03jun

    Gisterenavond rond 23.30 uur weer een brute onderbreking van onze broodnodige slaap omdat we weer gebeld werden door ons alarm. Tegen 0.15 uur hebben we het opgegeven en maar weer het thuisfront hebben gebeld. Die gelukkig deze keer al zo vroeg wakker waren omdat er gewerkt moest worden.

    Uiteraard waren er wel weer plannen om vroeg op te staan en vroeg op pad te gaan. Ondanks al ons slaapgebrek, waar de kleine mannetjes natuurlijk geen last van hebben, reden we even na 8.00 uur richting Hollywood Studio’s, vandaag was de eerste dag van dit Star Wars Weekend. We wilden er vroeg zijn omdat er fastpasses gehaald moesten worden om handtekeningen van echte Star Wars-helden te kunnen krijgen.

    Helaas voor ons waren heel veel mensen op hetzelfde idee gekomen en nog voordat het park open was, waren alle fastpasses al uitgegeven. Dit was jammer voor ons, maar we lieten ons niet ontmoedigen.

    Toen we richting ingang liepen, werden we al opgewacht door vier Startroopers die op het dak van de ingang de boel stonden te controleren. Eenmaal binnen in het park zijn we richting Star Tours gelopen. Hier hebben we een “parent swop” kaartje gehaald. Christian ging eerst met Jeroen in de attractie en hoewel de wachttijd volgens de klok maar vijf minuten was, bleven ze toch redelijk lang weg.

    Xandra en Anthonie hadden gelukkig een plekje in de schaduw weten te vinden en daar zat Anthonie lekker te smullen van “kaneelwormpjes”. Deze lijken op de kaasknabbels zoals we die in Nederland kennen, maar dan met de smaak kaneel en speciaal gericht op babies.

    Toen Jeroen en Christian uit de attractie kwamen, waren ze erg enthousiast en Christian kon bijna niet wachten dat hij met Xandra gebruik kon maken van het parent swop-kaartje en dat hij dus via de fastpassrij heel snel weer in de attractie kon. De attractie is veranderd en daardoor had Christian 2x een andere reis.

    Nadat ook deze keer de attractie weer was overleefd, wilden we graag Chewbacca op de foto zetten en voor Christian een handtekening halen voor in zijn nieuwe handtekeningenboekje. Dit boekje heeft weer ruimte voor handtekeningen en foto’s en heeft nu ook onder het fotomapje een paar regels waar wat geschreven kan worden, verder geeft een melodietje wanneer het wordt opengedaan. Vooral dit laatste is erg leuk.

    Helaas was de rij bij Chewbacca wel heel erg lang, dus besloten we door te lopen. Zo kwamen we uit bij de plek waar Commander Rex en Commander Cody elkaar afwisselden. Nadat ook hier weer een uitgebreide fotosessie had plaatsgevonden, zijn we een stukje verderop in de straat in de schaduw gaan wachten omdat er ook nog Startroopers tevoorschijn moesten komen.

    Deze liepen echt rond in de straat en controleerden her en der de bezoekers van het park. Ze namen ook de tijd om met mensen op de foto te gaan en Christian heeft van eentje een handtekening in zijn boekje gekregen.

    Daarna op naar de volgende. Dat was Darth Vader, helaas was daar de wachtrij nog langer dan bij Chewbacca en daarom zijn we nog even doorgelopen. Niet veel verder stonden de bounty hunters, Bobba Fett en Jango Fett en aan de overkant van de straat stond Darth Maul. Onze keus viel op de laatste omdat we daar nog enigzins in de schaduw konden staan wachten.

    Darth Maul werd heel goed neergezet. Hij keek echt eng en wat heel erg knap was, hij heeft geen moment gelachen, zelfs een stiekem glimlachje hebben we hem niet op kunnen betrappen. Anthonie vond Darth Maul op afstand wel interessant om te zien, maar toen hij voor Darth Maul stond, schrok hij toch en moest even huilen.

    Inmiddels was het tijd geworden om even wat te eten en te drinken en daarna hebben we alvast een mooi plekje gezocht voor de Star Wars optocht. We hebben een uur moeten wachten voordat de optocht begon. Het begin van de optocht was Mickey, Donald, Goofy en Minnie verkleed als Star Wars personages en daarna kwamen de jongste leerlingen van de Jedi-opleiding.

    Een selectie van de gemaakte foto’s:

    Een stukje daarachteraan kwamen vele Star Wars figuren voorbij lopen. We hebben veel bekende, maar toch ook voor ons veel onbekende figuren voorbij zien komen. Waarschijnlijk dat de liefhebbers van de Clone Wars (tekenfilm) de figuren wel herkennen.

    Nadat de optocht was afgelopen, konden we merken dat we eigenlijk te lang in de zon hadden staan wachten, maar goed we wilden toch nog even naar Jabba’s Hut die achter Tower of Terror was gevestigd. Hier hebben we lange tijd doorgebracht. Het was een combinatie van een winkel, verzamelplaats en fotomomenten.

    Aan het begin zat een Disney artist waarvan Christian de handtekening is gaan halen en achterin stond toen we binnenkwamen C-3PO waarmee mensen op de foto konden gaan. Helaas was de rij gesloten en konden we niet meer achteraan sluiten. Toen de rij weer openging, was C-3PO vervangen door Luke Skywalker. Uiteraard moest zijn handtekening ook in het boekje en ook hier was weer tijd voor een uitgebreide fotosessie. Luke Skywalker vroeg aan ons waar we vandaan kwamen, ons antwoord was The Netherlands. Christian vond het erg grappig dat Luke daarop aan hem vroeg of het een leuke planeet was.

    Toen we weer buiten stonden, zijn Xandra en Anthonie vast richting auto gegaan en Christian en Jeroen zijn nog “even” richting andere figuren gegaan. Toen zij een uur later ook bij de auto kwamen, was Christian de handtekening van Jango Fett, Mace Windu en Queen Amidala rijker.

    Aangezien het inmiddels 16.30 uur was geworden, zijn we maar naar het appartement teruggereden waar we probeerden bij te komen van de warmte.

  • 02jun

    Gisterenavond rond 22.00 uur ging de telefoon van Jeroen. Hij werd gebeld door het huis van zijn ouders. Het bleek dat het alarm afging. Aangezien we wisten dat zijn vader en moeder met Jessica en Henri een paar dagen weg zijn en Jeroen hiervandaan niets kon doen, heeft hij zijn zus maar gebeld. Gelukkig was zij al wakker omdat zij ook al gebeld was. Het bleek gelukkig loos alarm te zijn.

    Rond 0.00 uur vannacht werden we weer gebeld alleen was het dit keer ons eigen alarm wat afging. Dus toen hebben we de ouders van Xandra maar wakker gebeld en zij zijn gaan kijken. Wat er in ons eigen huis aan de hand was, zal een raadsel blijven want er was niets te zien.

    Daarna hebben we geprobeerd weer te gaan slapen, maar het is toch een onrustige nacht geworden. Gelukkig hebben de jongens ons vanmorgen wel tot 7.30 uur laten uitslapen. Weer een lekker rustige ochtend gehad en tegen 12.00 uur zijn we vertrokken naar het Warbird Flights & Museum in Kissimmee.

    Dit is een klein museum waar wij nog niet eerder waren geweest en wanneer je al een paar keer hier geweest bent, is het toch ook leuk om af en toe wat nieuws te kunnen doen. Het museum bestaat uit twee hangars waarin verschillende vliegtuigen uit de tweede wereldoorlog worden tentoongesteld. Ook wordt er op de wand een stuk van het oorlogsverleden van Amerika tentoongesteld.

    Christian vond het erg interessant en het mooiste wat hij heeft gezien is een stukje van een echte bom van Japanse afkomst en er was een raampje uit een hangar met een echt kogelgat. Verder wilde hij graag weten hoe de Amerikanen aan een pilotenoveral komen die een Japanse piloot heeft aangehad.

    De vliegtuigen worden door medewerkers onderhouden en het is ook mogelijk met een een vliegtuig een rondvlucht te maken. Het is geen museum waar je een hele ochtend of middag kunt rondbrengen, maar het was erg leuk om het een keer gezien te hebben.

    We zijn daarna gaan kijken bij een ander winkelcentrum dan waar we normaal heengaan. We wilden vandaag proberen om een aantal dingen van de bestellijst te kunnen schrappen. Het eerste winkelcentrum waar we uitkwamen, was Altamonte Mall waar we snel waren uitgekeken.

    Toen maar door naar The Florida Mall waar we eerst nog maar even een hapje hebben gegeten in the Foodcourt. Na het eten moest Christian naar het toilet. Hij zet de familietraditie een beetje voort. Overal waar je voor het eerst komt, moet je even gebruik maken van het toilet.

    Nadat we alle takken van de mall hadden rondgelopen, Christian nog met een “echte” blauwe M&M op de foto was geweest, zijn we weer naar de auto gegaan. Het was weer mooi geweest voor vandaag. Jammer genoeg hebben we van de bestellijst alleen een honkbalhandschoen kunnen afstrepen. Voor de rest van de bestellijst, moeten we “helaas” nog een keer gaan winkelen.

  • 01jun

    Vandaag hadden we geen lekker rustig ochtendje, want we hadden gepland om vroeg weg te gaan. Wel lekker ontbeten met kaneelwafeltjes die verwarmd moesten worden in het broodrooster. Christian wilde eerst niet proeven, totdat we hadden uitgelegd dat kaneel de smaak is die hij als thee zo lekker vindt. Heel voorzichtig proefde hij een muizenhapje met grote gevolgen want het wafeltje van Xandra was “opeens” bijna geheel verdwenen.

    We wilden vandaag vroeg weg omdat we naar Animal Kingdom wilden gaan. We waren daar nog niet eerder bij de parkopening geweest en we waren benieuwd of bij dit park de opening ook gebeurde door enkele figuren van Disney. Bij de ingang van het park eerst voor Anthonie nog even zijn “first visit” button gehaald en daarna konden we zo doorlopen omdat het park al open was. Er was geen speciale opening.

    Als eerste zijn we naar “it’s tough to be a bug” geweest. Eigenlijk had Xandra er een hard hoofd in of we Anthonie naar deze show moesten meenemen, aangezien er toch harde geluiden, “enge” beestjes in voorkomen en het ook vrij donker is in de zaal. Jeroen vond dat Anthonie best mee kon. Dus even later zaten we met ons viertjes gezellig te wachten. Hoewel de show erg interessant was, vond Anthonie de 3D-bril die pappa op zijn neus had nog veel interessanter.

    De show zelf heeft hij eigenlijk geen krimp gegeven, alleen op het moment dat de zaal even helemaal donker was, verstijfde hij een beetje. Christian zal deze keer voor het eerst fatsoenlijk op de bank en heeft daardoor voor het eerst de special effects meegekregen.

    Nadat de show was afgelopen, was het bijna tijd dat op Discovery Island de figuren van Winnie de Poeh op hun plek moesten staan, dus zijn we die kant opgelopen. We hadden vandaag Anthonie  zijn romper met Teigetje aangetrokken en zijn Teigetje-pet opgezet.

    Toen we aan het begin van de locatie kwamen, bleek dat we de eerste waren en al snel werden we opgemerkt door Teigetje. Hij ging bij het hek op ons staan wachten. Terwijl Teigetje en zijn begeleider Anthonie aan het bewonderen waren en Teigetje erg blij leek te zijn toen wij aangaven dat Anthonie onze eigen Teigetje is omdat hij normaal de hele dag doorstuitert, werd Christian opgehaald door Winnie de Poeh. Samen wandelden zij hand in hand naar de plek waar de foto’s met Poeh gemaakt worden.

    Toen we met Anthonie bij Poeh aankwamen, was hij totaal niet bang voor de beer. Hij heeft zelfs zijn vacht even gevoeld en de arm van Poeh vastgehouden. Nadat er uitgebreid foto’s waren gemaakt met Poeh, gingen we door naar Ieoor. Deze viel iets minder in de smaak van Anthonie, maar ook hier zijn de nodige foto’s gemaakt.

    Eindelijk was het tijd dat we naar Teigetje konden. Hij stond al op ons te wachten. Teigetje wilde weten wat er met de arm van Christian was gebeurd. Nadat we het hadden verteld, gaf Teigetje een kus op het gips en hij knuffelde Christian ook nog even. Anthonie heeft Teigetje ook nog even gevoeld en Teigetje pakte de pet van Anthonie en heeft zijn handtekening op de klep gezet. Daarna wilde hij de pet niet teruggeven, maar zette de pet op zijn eigen hoofd.

    Aangezien de figuren echt de tijd namen voor de beide jongens, was het maken van de foto’s erg leuk. Uiteraard was het van te voren best een beetje spannend omdat we nog niet wisten hoe Anthonie op de figuren zou reageren, maar het was een heel stoer mannetjes. Christian heeft de figuren vaker gezien en is ook vaker met ze op de foto geweest, maar hij blijft toch onder de indruk en een beetje verlegen wanneer hij zo dicht naast hen staat.

    Het plan was om naar Camp Minnie and Mickey te gaan omdat daar nog meer figuren staan, maar onderweg kwamen we eerst nog Lilo en Stitch tegen. Lilo speelde even kiekeboe met Anthonie, die van Stitch wel een beetje onder de indruk was. Ook hier zijn natuurlijk weer de nodige foto’s gemaakt.

    Nog een stukje verder gelopen, kwamen we Pocahontas en Meeko tegen. Uiteraard moesten daar ook even foto’s gemaakt worden. Christian werd gelijk door Pocahontas opgevangen, die natuurlijk ook wilde weten wat er met zijn arm was gebeurd. Anthonie kon zijn ogen niet van Pocahontas afhouden en ook haar ketting vond hij erg mooi. Hij probeerde die nog even gauw mee te pikken nadat alle foto’s waren gemaakt.

    Hierna kwamen we eindelijk bij het “Camp” aan en we zijn gelijk richting Goofy gelopen aangezien hier bijna geen wachtrij was. Ook Goofy nam de tijd voor de jongens en hij heeft zelfs zijn handtekening op het gips van Christian gezet. Toen we bij Goofy wegliepen, zagen we aan de overkant van het pleintje Stampertje staan. Deze zijn we tijdens onze eerdere bezoeken nog niet tegengekomen. Christian was erg enthousiast over Stampertje en Anthonie wilde de poot van Stampertje niet meer loslaten, maar ja er stond nog een rij achter ons.

    Toen door naar Mickey, die bijna zijn neus kwijt was na een gerichte greep van Anthonie. Na Mickey, gingen we bij Minnie in de rij staan. Ook zij kreeg een gerichte greep richting haar neus. Nadat de foto’s bij Minnie waren genomen, zagen we dat Stampertje gezelschap had gekregen van zijn vriendinnetje. Dus zijn we daar nog even in de rij gaan staan. We hoefden niet lang te wachten, maar voor Anthonie was het lang genoeg om in slaap te vallen. Hij was echt met geen mogelijkheid meer wakker te krijgen, dus mocht Christian alleen met Stampertje en zijn vriendinnetje op de foto. Toen de foto’s gemaakt waren, konden we aan Christian merken dat hij eigenlijk nog even met de beide konijntjes wilde knuffelen, maar dat hij eigenlijk niet wist hoe het moest zeggen of niet durfde te zeggen. Xandra heeft het voor hem gezegd en toen kreeg hij van de twee konijnen een dikke knuffel.

    Hierna gingen we nog even bij Donald langs, die vergeten was om zijn gulp dicht te doen want Jeroen en Xandra zagen dat de begeleider van Donald nog even snel een stukje van zijn pak dicht deed. Ook van Donald kreeg Christian een dikke knuffel. Na het maken van de foto’s liepen we weer terug en kwamen toen een meisje tegen met hele vrolijk gekleurde schoenen. Jeroen heeft de schoenen ook gefotografeerd, want dan konden we de foto mailen naar zijn zus en even navragen of haar oudste dochter de schoenen leuk vindt.

    Het was in Camp Minnie and Mickey helemaal niet druk en we vroegen ons af of het kwam omdat het nog redelijk vroeg was dat het zo rustig was. Toen we aankwamen in Africa zagen we waarom het eerder zo rustig was, alle mensen waren hierheen gegaan. De wachttijd voor de jungle safari was 70 minuten. Hoewel we de safari erg leuk vinden, is dit een wachttijd die toch iets te lang is voor ons. Dus de safari bewaren we maar voor een ander bezoekje. We besloten om met de trein naar Rafiki’s Planet Watch area te gaan.

    Toen de trein daar arriveerde begon net te regenen. Aangezien het niet zo hard regende, zijn we doorgelopen naar het gebouw. Helaas hield het op met zachtjes regenen, net voordat we veilig binnen waren, maar goed we zagen Japie Krekel staan en de regen was al snel vergeten.

    Toen de jongens aan de beurt waren, liep Anthonie aan de handen van Xandra zelf naar Japie Krekel toe. Deze reageerde daar erg leuk op door op de grond te gaan zitten. Op het moment dat Anthonie bijna bij hem was, stak Japie zijn handen uit en Anthonie liet zijn moeder los en pakte de handen van Japie. Hij ging helemaal zelf met Christian op de foto. Christian bleef een beetje op de achtergrond, maar Japie gaf aan dat hij er ook bij moest komen zitten.

     

    Ondanks dat er nu wel een behoorlijke rij achter ons stond, leek het alsof Japie alle tijd van de wereld had en daardoor kon Christian ook nog even alleen met hem op de foto. Hierna wilden we weer terug naar Africa, maar helaas was het nog steeds behoorlijk hard aan het regenen. Dus we zijn even blijven wachten totdat het iets zachter ging regenen. Toen dat eindelijk gebeurde, zijn we snel naar het station gegaan.

    Weer aangekomen in Africa, bleek dat het moessonseizoen hier ook in volle gang was. Het zag er ook niet naar uit dat de regen snel zou ophouden, dus we besloten de rest van het park een andere keer te gaan bezoeken. Tussen de druppels door zijn we snel naar de auto gelopen om vervolgens naar Premium Outlet te rijden.

    Hier zagen we in een winkel de schoenen die Jeroen eerder op de dag had gefotografeerd voor Dyantha. We hebben de schoenen nogmaals gefotografeerd en via de telefoon naar Nederland gezonden. Al snel kregen we terug dat het gave schoenen waren en dat we ze graag mochten meenemen naar Nederland. De maat die we nodig hadden, is de maat die Xandra ook heeft. Het passen ging dus makkelijk. Het is alleen te hopen dat Dyantha de schoenen in het echt ook leuk vindt en past, anders moet Xandra er maar op lopen.

    DSC_0537

    Nadat we ongeveer de ruimte die we op de heenweg nog in de koffers hadden aardig hadden verminderd, vonden we het wel tijd om naar huis te gaan. Onderweg nog even gestopt om een pizza te halen bij Papa John’s en daarna was onze dag buiten de muren van het appartement voorbij.

  • 31mei

    Voor de dinsdag hadden we een rustig dagje ingepland. Een rustige dag voor Christian bestaat uit, een keertje in Spaceship Earth, in het bootje van Mexico, de film kijken in Canada, kortom een dagje naar Epcot. Helaas voor hem hadden Jeroen en Xandra een iets ander idee van een rustige dag.

    Ondanks dat we eigenlijk geen plannen hadden gemaakt voor vandaag, zaten we toch om 8.00 uur al aan het ontbijt. Daarna rustig aangekleed en nog even via Skype opa Frans en oma Lous gefeliciteerd omdat het hun trouwdag was.

    Daarna maar een beetje opgeruimd, aangezien de jongste van ons gezelschap heerlijk lag te slapen, konden we weinig anders doen. Het leek wel alsof Anthonie slaap van de afgelopen dagen aan het inhalen was, want hij heeft ruim twee uur geslapen.

    Uiteindelijk zijn we rond twaalf uur in de auto gestapt en als eerste zijn we naar een winkel gereden waar sportprijzen worden verkocht die gericht zijn op verschillende sporten. In de korte tijd dat we in de winkel waren, hebben we prijzen gezien voor onder andere football, basketbal, lacrosse en honkbal. We hebben hier hele leuke prijzen besteld welke je niet in Nederland tegen komt voor het toernooi wat dit jaar bij de honkbal vereniging Falcons in Lelystad georganiseerd gaat worden.

    Toen we weer in de auto zaten besloten we om naar Prime Outlet te rijden. Hier zijn we uiteraard vooral bij Gap en Sketchers weer goed geslaagd en daardoor kunnen we enkele dingen van het bestellijstje van de familie schrappen. Ook denken sommige familieleden dat ze van Sketchers “shape ups” weer helemaal  in de vorm raken van jaren geleden dus hebben we daar ook 2 paar van meegenomen.

    0106201103001062011028

    We hebben nog gebruik gemaakt van de foodcourt, waar Anthonie zijn eerste hapjes pizzabodem heeft geproefd en hij wilde ook erg graag van de cola proeven, maar helaas (voor hem) komt hij met het rietje nog niet verder dan dat het ding in zijn mond hoort.

    Hierna toch nog maar even naar de Walmart voor wat spulletjes en daar zagen we nog een mooie honkbaltas voor Christian zijn honkbal spullen, dus die hebben we ook maar meteen meegenomen zodat alles ook op een goede manier naar het veld meegenomen kan worden.

    01062011029

    Tegen 17.00 uur besloten we dat het wel genoeg was geweest voor vandaag en we gingen weer richting “huis”.

    Tja, voor we weggingen naar Florida, kregen we nog een verzoek van ons nichtje Brittany om een paar schoenen met glitters op de neus mee te nemen. Makkelijker gezegd dan gedaan aangezien er niet 1 schoen is met glitters op de neus maar wel 15 verschillende schoenen. Maar aangezien ze helemaal gek is van roze dingen denken we dat onderstaande schoenen wel in de smaak zullen vallen.

    31052011023

    Brittany, laat je ons nog even weten of we deze voor je mee moeten nemen?

  • 30mei

    Het fotoalbum maar even op deze manier toegevoegd aangezien ik hem niet verplaatst krijg naar het vorige verhaal op de blog. Voortaan toch maar meteen invoegen. 🙂

  • 30mei

    Na weer een onrustige nacht die voor Anthonie weer tussen pappa en mamma in het grote bed eindigde, begon de dag weer lekker vroeg. Om kwart voor 6 was het volgens onze jongste zoon tijd om te ontbijten. Het ontbijt ging iets te snel naar binnen en dat in combinatie met een verkoudheid, maakte dat hij een deel van zijn ontbijt er weer uitgooide en uiteraard ging dat over Xandra heen. De dag begon dus voor sommige van ons erg goed.

    We hebben de verdere ochtend lekker rustig aan gedaan en lekker ontbeten. Christian heeft nog even kunnen kijken naar de ijsblokjes die in de vriezer groeien en verder hebben we nog even met opa Leo, oma Annie en Dyantha, tante Jessica en Brittany gesproken via Skype. Daarna was het tijd om op pad te gaan. Vandaag stond Seaworld op de planning.

    Als eerste kwamen we een orka tegen en we hebben de beide jongens met dit dier op de foto gezet. Daarna kwamen we langs Flamingo’s. Aangezien de klas van Christian “de Flamingo’s” heet, was dit natuurlijk erg leuk voor hem en er moesten dan ook foto’s gemaakt worden voor juf Willemijn en de andere kinderen uit de klas. Daarna hebben even staan kijken bij Turtle Point, waar Christian en Xandra het schild van een schildpad hebben aangeraakt. Ondanks dat het een lege schild was, durfde Christian alleen het schild aan te raken als mamma met hem meeging en uiteraard ga je dan mee met je grote held.

    Speciaal voor de klas van Christian

    Vervolgens maakten we een stop bij Stingray Lagoon. hier zwommen veel roggen heel snel rond. Dit was een erg mooi gezicht. Toen we hier waren uitgekeken, zijn we naar Dolphin Cove gelopen. Aangekomen bij de dolfijnen, wilde Anthonie heel graag uit de wagen. Hij kan natuurlijk veel meer zien wanneer hij door pappa of mamma wordt vastgehouden, dan wanneer hij laag in de buggy zit. We konden de dolfijnen heel goed zien zwemmen totdat de volgende groep parkbezoekers klaarstond om de dolfijnen te voeren. De dolfijnen verzamelden zich toen en waren voor ons bijna uit het zicht verdwenen. Gelukkig was hier ook gelegenheid om onder water te kijken en daar hebben we de dolfijnen toch nog heel goed kunnen zien en Jeroen heeft een aantal mooie foto’s weten te maken.

    Inmiddels was het bijna tijd dat de show “Clyde en Seamore, Take pirate Island” zou beginnen en het leek ons erg leuk om deze te gaan bekijken. Voor het eerst behoorden wij ook tot de groep mensen die de buggy moesten achterlaten, kind mocht gelukkig wel mee. Het was al behoorlijk druk in het stadion, maar we hebben toch nog een goede zitplaats gevonden.  Niet lang nadat we waren gaan zitten kwam er een mimespeler die het publiek nog even moest vermaken totdat de show ging beginnen. Uiteraard is er geen leuker vermaak dan leedvermaak en het was dan ook erg leuk om te zien hoe verschillende mensen die het stadion inkwamen in de maling werden genomen.

    De show die, zoals de titel al doet vermoeden, over piraten ging, was erg leuk en hoewel Christian niet alles heeft begrepen wat er gezegd werd, vond hij de show “great” Het was erg leuk om te zien dat de zeeleeuwen, de otter en de walrus hun werk heel goed doen en dat de samenwerking van de mensen nog weleens fout kan gaan. Eén van de piraten moest in een gat in de berg zoeken naar een schatkaart. Uit het gat daaronder kwam een hand en uiteraard moest het lijken alsof het de arm van de piraat was. Helaas was de onbekende medewerker die bij de arm hoorde, vergeten om zijn mouw op te rollen. De piraat die uiteraard korte mouwen had, schoot in de lach en zei voor iedereen in het stadion luid en duidelijk dat de ander beter nog even zijn mouw kon oprollen.

    Christian heeft op het puntje van de bank gezeten om alles maar goed te kunnen zien en Anthonie vond ook deze keer de mensen in het publiek interessanter dan de show. Nog nagenietend van de show vervolgden we onze weg naar Penguin Encounter, waar we op een lopende band konden staan die ons langs de pinguins bracht. Die lopende band was uiteraard het allerleukste voor Christian, die erg graag nog een keertje de pinguins wilde bekijken. Helaas voor hem vonden Jeroen en Xandra dat het inmiddels tijd was om even een hapje te eten.

    Na het eten zijn we richting Shamu Stadium gelopen. Toen we daar aankwamen, was het stadion al behoorlijk vol dus we besloten nog even door te lopen en deze show voor een volgende keer te bewaren. We zijn nog bij Wild Arctic geweest waar we eerst een korte film te zien kregen waarbij het net leek alsof we in een helicopter over Antartica vlogen. Toen de film was afgelopen, begon onze wandeling over Antartica.

    Na een korte wandeling kwamen we bij een soort nederzetting waar in het water 3 Beluga walvissen rondzwommen. Dit vonden wij erg aparte dieren om te zien. We waren precies op tijd want de walvissen kregen eten en moesten ondertussen wat kunstjes vertonen. Nadat we uitgekeken waren, vervolgden we onze wandeling en kwamen onderweg een zeer luie ijsbeer tegen. Het dier lag te slapen en was behoorlijk ver heen. Zijn ademhaling was bijna niet te zien en zijn tong hing uit zijn bek.

    Aangezien er aan de ijsbeer geen lol te beleven viel, ging onze wandeling al snel weer verder. Na korte tijd kwamen we twee walrussen tegen die zich behoorlijk vermaakten in het water. Jeroen heeft nog een mooie foto van Anthonie kunnen maken die laat zien wat Anthonie van de hele wandeling op Antartica vond.

    Na deze intensieve ervaring, besloten we om richting de uitgang te gaan. Het bleek inmiddels 16.00 uur te zijn en we hadden het langer uitgehouden in het park dan dat we hadden verwacht. De warmte leek vandaag mee te vallen ten opzichte van gisteren. Uiteraard doen wij net alsof al aan de warmte gewend zijn, maar waarschijnlijk had het meer te maken met de wolken waar de zon zich geregeld achter kon verstoppen.

    Bij de auto aangekomen, besloten we naar Lake Buena Vista Factory Stores te gaan. Er zit daar een echte honkbalwinkel en met de nieuwste hobby van Christian en Jeroen moesten we daar uiteraard even kijken. Het duurde niet lang of we liepen met een tas vol honkbalspullen naar buiten. Een honkbalbroek, een ondershirt met lange mouwen en een ondershirt met korte mouwen, slaghandschoentjes, een honkbalhandschoen en een pracht van een helm was de oogst die Christian had binnengehaald.

    Hij is erg trots op zijn nieuwe honkbalspullen en had het liefst in de winkel al zijn broek aangehouden om ‘m even in te lopen. Toen we buiten stonden, was het inmiddels gaan regenen en was het zuurstofgehalte eventjes wat aan de lage kant. Dat duurde gelukkig niet lang en in de auto bleek dat de temperatuur was gedaald van 90 graden fahrenheit naar 78 graden fahrenheit. Deze daling was goed te voelen.

    Terug in het appartement hebben we gezorgd dat we konden eten en na het eten is Christian in zijn nieuwe honkbalkleren gekropen en hij kreeg het zelfs voor elkaar de handschoen enigszins over zijn linkerhand te krijgen. Jeroen heeft ook hiervan even foto’s gemaakt. Hierna was de dag voor Christian over.

    Christian in honkbal tenue

    Voor de dinsdag hebben we een rustige dag gepland en dan zullen we ook wat foto’s bij het bovenstaande verhaal plaatsen.

  • 30mei

    Hierbij een aantal foto’s van de condo op Terrace Ridge:

    Voorkant gebouw

    Woonkamer

    Woonkamer

    Woonkamer

    Slaapkamer (2 stuks met 2 pers. bed)

    Slaapkamer 3

    Keuken

    Badkamer 1

    Badkamer 2

    Balkon

    Uitzicht vanaf het balkon

    Ondanks dat het zonder groothoeklens moeilijk is om alles goed op de foto te krijgen  geven bovenstaande foto’s wel een impressie van de condo.

  • 29mei

    Vandaag begon de dag al erg vroeg. Anthonie vond 6 uur een mooie tijd om samen met mamma te ontbijten. Aangezien Anthonie vannacht een paar keer aan het huilen was geslagen omdat hij zijn foppie kwijt was, had Xandra hem maar meegenomen naar het grote bed en daardoor werd zij om 6 uur heel “liefdevol” wakker gemaakt door Anthonie. Ze heeft gelukkig nog wel haar op haar hoofd en de blauwe plekken in haar gezicht zijn gelukkig nog niet zichtbaar.

    Om 7 uur waren we alle vier wakker. Eerst even de blog bijwerken en wat valt er dan veel te vertellen over alleen maar een vliegreis. Nadat de blog was bijgewerkt, de foto’s erbij geplaatst waren en we allemaal waren aangekleed, bleek dat opa Frans en oma Lous de skype hadden aangezet, dus maar gelijk even contact opgenomen. Daarna bleek dat ook tante Magda de skype aan had staan en toen hebben we haar ook maar even gebeld, kon ze gelijk zien dat het werkt, bellen via de computer.

    Toen was het eindelijk tijd om weer in de auto te stappen want we wilden heel graag wat eten. Toen we de voordeur van het appartement opendeden, kwam de warmte ons al tegemoet. Gelukkig werkt de airco in auto erg goed. We weten gelukkig al hoe die werkt en welke knopjes daarvoor nodig zijn. De airco is voor de bestuurder en de bijrijder apart in te stellen voor wat betreft de temperatuur. Alle andere knopjes zijn we nog maar even afgebleven. Achteruit het parkeervak uitrijden ging gelukkig ook goed, waarschijnlijk kwam dat doordat de auto een achteruitrijcamera heeft en Jeroen via de binnenspiegel heel goed kan zien wat er achter de auto gebeurt.

    Uiteraard gingen wij voor ons ontbijt naar het Waffle House aan de US192. Het bleek dat “onze” Angel er niet meer werkte, maar gelukkig werkt Ell er nog wel. We moesten even wachten omdat alle tafels bezet waren, maar eindelijk kwam er een tafel vrij die onder Ell viel. Hij wist niet helemaal meer wie we waren, totdat we voor Christian “a hamburger bun with grilled cheese” bestelden. Toen wist hij weer exact wie we waren.

    Na een lekker ontbijtje zijn we naar de Wal*Mart gereden om wat inkopen te doen. De jongens hebben achterin elk hun eigen stoel met armleuning en de airco is enigszins aan te passen voor achterin. In het plafond boven de beide stoelen bevinden zich de luchtroosters. Onderweg heeft Jeroen toch maar geprobeerd waarvoor enkele knopjes dienden. Eéntje bleek ervoor te zorgen dat de Amerikaanse aanduiding van de temperatuur en snelheid omgezet wordt naar de voor ons vertrouwde celsius en kilometers. Helaas staan de snelheidsborden hier toch echt in miles, dus moesten de instellingen toch weer terug gezet worden om zeker te weten dat we de juiste snelheid zouden aanhouden. En inmiddels hebben we ook geleerd dat de achterklep van de auto niet alleen keurig automatisch open gaat door het knopje op de afstandsbediening maar dat deze ook automatisch dicht gaat na een druk op hetzelfde knopje en dat is toch wel ongekende luxe.

    Hierna door naar DownTown Disney om de jaarpassen op te halen en uiteraard even de Disneywinkel te bekijken. Hier zijn we erg leuk geslaagd voor een Teigetje pet voor Anthonie. Nadat we de hele winkel weer hadden gezien, zijn we op pad gegaan naar Hollywood Studios. Het zijn momenteel de Star Wars weekenden dus daar moesten we echt naar toe. We hebben rustig door het park gewandeld en geprobeerd een beetje aan de warmte te wennen.

    Tijdens onze rondwandeling hebben we een aantal karakters uit de Star Wars films gezien, waaronder Queen Amedala, Chewbacca en een Ewok en Darth Vader. Aangezien Anthonie inmiddels in de buggy in slaap was gevallen, konden we verder geen attracties doen. We wilden hem niet wakker maken door hem uit de buggy te halen. Dus we besloten lekker terug te gaan naar het appartement.

    Het was inmiddels tijd geworden voor de parade van 15.00 uur. Deze had het thema “Pixar Pals” We wilden toch naar de uitgang omdat we deze optocht vast nog wel een keer kunnen bekijken in de komende drie weken. Toen we bijna bij de uitgang waren, bleek dat aan het einde van de route toch een mooie plek was waar Christian nog even kon kijken. Inmiddels was Anthonie ook weer wakker geworden van zijn hazenslaapje en hij heeft op de schouders van Jeroen lekker om zich heen kunnen kijken. Terwijl Christian de hele omgeving was vergeten en alleen maar oog had voor de optocht, vond Anthonie de mensen die om ons heen ook stonden te kijken veel interessanter. Met een heel ernstig snoetje heeft hij de hele tijd om zich heen gekeken en zich waarschijnlijk afgevraagd waar hij nu weer in beland was.

    Na de optocht zijn we echt naar de auto gegaan en besloten nog even wat boodschappen te doen zodat we lekker in het appartement konden eten. De auto was uiteraard lekker warm doordat deze een tijd in de zon had gestaan, maar toen we een kwartiertje onderweg waren, ontdekten we een knopje waarvan we ons afvroegen of die soms ervoor zou zorgen dat de stoel koeler zou worden. Dus als echte avonturiers hebben we het knopje ingedrukt en na enkele minuten bleek dat de stoelen kouder werden.

    Voor ons is dit echt een superauto, ondanks dat er geen schermpjes uit het plafond komen waarop Christian filmpjes kan kijken.

« Previous Entries   Next Entries »